Niemand wenst een dier een kort leven toe die de zon nooit heeft zien
schijnen. Maar een paar euro extra voor een biologisch natuurlijke kip
hebben de meeste mensen niet over.
Zo is het met veel dingen. Iedereen wil een salaris verhoging maar lid
worden van een vakbond die een mooie cao afsluit is voor de meeste
mensen te veel gevraagd. Zelf al hebben ze die loonsverhoging kei en
keihard nodig omdat alle prijzen blijven stijgen.
In de taxisector is de laatste vijf jaar 25 tot 30 procent
loonstijging geweest. Heel fors zeker gezien de crisis waarin ons land
verkeert. Dat we zo een mooie cao hebben kunnen afsluiten is dankzij
een tweetal redenen. Ten eerste stond het salaris nog op het niveau
van ongeschoolde arbeid. Dus met de verplichte opleiding was ruimte
voor groei. Ten tweede omdat de toeslagen voor zondag en nachtwerk is
ingeleverd voor loon. Deze redenen met zeer bekwaam onderhandelen van
de vakbond sluiten we dit laatste jaar van de vijfjarige cao af met
een gevoel dat we iets hebben bereikt.
Maar met mooie afspraken is blijkbaar niet voldoende bereikt. Vooral
wanneer je ziet dat 60 procent van de bedrijven de cao niet naleefden
in 2010. (onderzoek SFT). Vooral kleinere bedrijven weten de
chauffeurs onder de duim te houden door contracten niet te verlengen
of naar contracten voor onbepaalde tijd om te zetten. Met dat zwaard
van Domacoles boven het hoofd laten veel werknemers toe dat de baas te
lage loon betaald, werkuren onbetaald laat, pauzes niet geeft maar wel
aftrekt, dwingt om de rijtijden wet te overschrijden, met slecht
materieel op pad wordt gestuurd, vakantie-uren laat verdwijnen en
maar opgejaagd worden om net zo hard te rijden als de routeplanner
aangeeft, ook in de spits.
Werkgevers maken zich aan deze zaken schuldig om mee te kunnen in de
niet aflatende neerwaartse spiraal van de aanbestedingen-prijzenslag
en natuurlijk om zelf ook zwarte cijfers te kunnen schrijven. Maar
gezien de vele faillissementen van de afgelopen jaren waarbij het
pensioenfonds, Belastingdienst en werknemers de dupe van zijn, blijkt
dat deze methode toch niet werkt.
Grote bedrijven lijken alleen in staat om met kleine winstmarges te
kunnen overleven. Zij slokken het ene bedrijf na het andere op of
nemen deze over na een faillissement. En ze krijgen veel meer
aanbestedingen gegund. Dan is het logisch dat op een gegeven moment de
concurrentie niet meer bestaat. Die is straks helemaal ter zielen
gegaan. Aanbesteding is dan filosofisch gesproken over haar maximum,
omgekeerd in haar tegen tegendeel. In plaats van concurrentie te
vergroten is de markt hard op weg naar kartelvorming.
Wat zouden prijsafspraken betekenen voor de sector? Subsidies en
opdrachtgevers leveren minder vervoer op, maar die beweging bestaat
al. Wat gebeurt met een sector die de vraagprijs straks opdrijft
waarbij de vraag naar het product taxi afneemt. Ik denk dat de sector
daarmee gehalveerd wordt.
En dan blijft tevens de vraag of de vakbond een echte
vertegenwoordiging blijft zo ook de werkgeversvereniging, zal die
voldoende leden behouden om nog representatief te zijn. Wanneer het
antwoord op die vragen nee zou zijn dan is er geen minister die een
cao algemeen verbindend zal verklaren. Op dat moment is het weer ruim
baan voor de terugkeer van de cowboys in de sector. Werkgevers die nu
al de cao niet naleven hebben dan vrij spel. De werkgevers liggen nu
onder de loep. ILT en SFT voeren controles uit het pensioenfonds zit
boven op alle wanbetalers. Echter als de cao wegvalt dan is het hek
van de dam.
Wat kan de gewone chauffeur vandaag doen om bij te dragen aan een
stabiele sector die zich door de crisis worstelt? Volgens mij gewoon
lid worden van de bond, zorg dragen dat hij zijn rechten kent en de
werkgever gelijk aanspreken als die rechten niet worden nageleefd. Zo
houden we samen de werkgevers scherp op het afsluiten van rendabele
contracten met opdrachtgevers en zo blijft de concurrentie tussen
bedrijven gezond.
Alleen dan kunnen klanten en cliënten kwalitatief, veilig en vrolijk
vervoerd worden. Als het eindproduct niet deugt dan is de sector niet
de moeite van het knokken waard.
Wordt geen “legbatterij kip”, Word lid!
rufuskohn's Blog 