SOLA is jouw aandacht waard.

Sola is een fonkelnieuwe sociaalmedia app waar eindelijk de gebruiker van profiteer.

Hoeveel aandacht spendeert de gemiddelde sociaalmedia-gebruiker aan het bladeren door berichten en plaatsen van foto’s? Wat is een nog mening waard op het internet, tussen al die miljoenen berichten? Dat is wat App bouwer 13th, de maker van Plag zich afvroeg samen met zijn ontwikkelaars. Plag is de voorloper van Sola. Een soort test app dat bijna drie jaar geleden ontstond. De App groeide als heel snel tot een online community met 650 duizend gebruikers. Doel van de app was om gebruikers nauw te betrekken bij het creëren en verspreiden van kwaliteit content. En dat lukte ontzettend goed.

Het werkt zoals Tinder maar dan voor ideeën. Je maakt een kaartje en stuurt deze de wereld in. Op een wereldkaart kun je volgen wanneer andere gebruikers jouw kaart naar boven “upswipen”. Maak je een boeiende kaart dan kijken duizenden mensen ernaar. Ook kan er op de kaart worden gereageerd. Dit is ook het geheim van het succes. Gebruikers doen hun best en vertellen echte verhalen en er zijn goede discussies die je kunt volgen en in kan participeren. Vind je een kaart niks aan dan “downswipe” je deze en dat soort kaarten komen minder jouw kant op.

Alles wordt onder de motorkap aangedreven door algoritmes die ervoor zorgen dat je mensen treft die jouw taal spreken letterlijk en figuurlijk. De filosofie achter Plag is meer dan, weer een sociale media app, te ontwikkelen. Apps als facebook en snapchat daar investeren gebruikers enorm veel van hun tijd in. Maar van de investering van die miljoenen online uren zien alleen de app eigenaren de verdiensten. Er gaan miljarden om in reclame en daar profiteert de gebruiker niet van. En daar gaat Sola verandering in brengen als het aan de eigenaren ligt.

Plag de test app wordt komende week vervangen door Sola en het belooft een ware revolutie. Alles werkt hetzelfde als in Plag met als grote verschil dat Sola werkt met een eigen Actie Punten (AP) systeem dat geconverteerd kan worden in Sol, een eigen crypto geld.

Als je in Sola een kaart maakt en deze wordt gewaardeerd door andere gebruikers dan laten zij hun waardering zien met AP. Die AP krijg jij in Sol op jouw rekening gestort. Sol kun je omzetten in andere crypto geld zoals Ethereum of Bitcoin of in euro’s of dollars. AP punten krijg je dagelijks wanneer je inlogt op Sola.Zo kun je genieten van content van hoge kwaliteit omdat mensen hun best doen iets moois te delen. Ook leer je gelijk hoe de nieuwe deeleconomie werkt en je houdt er zelfs wat aan over.

Ik heb dit nog nergens eerder gezien. Ik heb vanaf het begin 2015 op Plag en het heeft iets heel spannends. Je voelt dat iets unieks hier aan het ontstaan is. Je neemt deel en je doet ertoe. Jouw mening telt. Jij mag je uiten en je hebt het recht om gehoord te worden. En als jouw mening wordt gewaardeerd dan zou het gek zijn als een groot bedrijf daaraan moet verdienen. Daar mogen wij toch ook van meeprofiteren?

Ik denk dat het aan boeiende tijd gaat worden en ik nodig daarom iedereen uit op Sola.

Zodra de officiële versie van de app uit is (deze week denk ik) zal ik hier een link plaatsen voor android, IOS en de desktop versie.

Paperclip

Vakantie blog

Koninginnedag 2013. Leon ruilt een paperclip voor een stuiter-bal en dit is pas het begin.

Mijn zoon Leon en ik zijn op pad gegaan in Amsterdam zonder geld op zak maar wel een paperclip als betaalmiddel. Ons doel was om de paperclip te ruilen voor iets anders en dat andere dan weer door te ruilen enz. enz.. De meeste mensen die snuisterijen  staan uit te venten op deze feestdag willen geen spullen mee naar huis nemen dus van paperclip naar stuiterbal was een makkelijke ruil.

Ronde 1 Gelderlandplein

Leon ruilde de stuiterbal weer voor een buis met kraaltje dat een regengeluid maakt, een zogenaamde regenmaker. Even later vonden we ween kikken van hout die een kikkergeluid maakt door een stok over de rug te bewegen.

Ronde 2 Churchhilllaan

De kikker maakte plaats voor een kurkentrekker in de vorm van een vis. En deze ruilde Leon weer in voor een prachtige schelp. De schelp kon hij geen afstand meer van nemen dus begonnen we van voor af aan met een nieuwe paperclip. Dit keer deed ik ook mee. Leon vond al gauw pakje waterfilters die weg ging voor een speelgoed auto voor dominosteentjes voor een knoflookrasper voor een  brievenopener die hij weer voor een antiek zilveren vaasje ruilde.

Ondergetekende ruide de paperclip voor speelgoed auto die weer omgezet werd in twee klapstoeltjes. Deze zijn apart geruild aan vermoeide kraamhouders voor een asbak en een olifantje amuletje aan een ketting. De ketting is voor een reclame bordje gewisseld ketting en bordje zijn voor twee paar oorbellen geruild. Een paar is voor een beeldje van een danseres geruild en het andere paar voor een Afrikaans  knikkerspel.

Ronde 3 Jordaan

Leon vond een afbeelding van voormalig koningin Beatrix die voor een vogelhuisje werd geruild en die weer voor een paar speakers en tot slot ruilde hij deze voor een televisie met dvd speler ingebouwd.

Wat we opmerkten was dat de gun factor heel belangrijk is en dat de waarde iets voor de ene persoon anders is als de waarde voor aan ander persoon.

Moraal van dit verhaal is dat van ruilen geen huilen hoeft te komen.

Het is niet de intentie of de belofte maar de daad die een verschil makt.

Niemand wenst een dier een kort leven toe die de zon nooit heeft zien
schijnen. Maar een paar euro extra voor een biologisch natuurlijke kip
hebben de meeste mensen niet over.

Zo is het met veel dingen. Iedereen wil een salaris verhoging maar lid
worden van een vakbond die een mooie cao afsluit is voor de meeste
mensen te veel gevraagd. Zelf al hebben ze die loonsverhoging kei en
keihard nodig omdat alle prijzen blijven stijgen.

In de taxisector is de laatste vijf jaar 25 tot 30 procent
loonstijging geweest. Heel fors zeker gezien de crisis waarin ons land
verkeert. Dat we zo een mooie cao hebben kunnen afsluiten is dankzij
een tweetal redenen. Ten eerste stond het salaris nog op het niveau
van ongeschoolde arbeid. Dus met de verplichte opleiding was ruimte
voor groei. Ten tweede omdat de toeslagen voor zondag en nachtwerk is
ingeleverd voor loon. Deze redenen met zeer bekwaam onderhandelen van
de vakbond sluiten we dit laatste jaar van de vijfjarige cao af met
een gevoel dat we iets hebben bereikt.

Maar met mooie afspraken is blijkbaar niet voldoende bereikt. Vooral
wanneer je ziet dat 60 procent van de bedrijven de cao niet naleefden
in 2010. (onderzoek SFT). Vooral kleinere bedrijven weten de
chauffeurs onder de duim te houden door contracten niet te verlengen
of naar contracten voor onbepaalde tijd om te zetten. Met dat zwaard
van Domacoles boven het hoofd laten veel werknemers toe dat de baas te
lage loon betaald, werkuren onbetaald laat, pauzes niet geeft maar wel
aftrekt, dwingt om de rijtijden wet te overschrijden, met slecht
materieel op pad wordt gestuurd, vakantie-uren laat verdwijnen en
maar opgejaagd worden om net zo hard te rijden als de routeplanner
aangeeft, ook in de spits.

Werkgevers maken zich aan deze zaken schuldig om mee te kunnen in de
niet aflatende neerwaartse spiraal van de aanbestedingen-prijzenslag
en natuurlijk om zelf ook zwarte cijfers te kunnen schrijven. Maar
gezien de vele faillissementen van de afgelopen jaren waarbij het
pensioenfonds, Belastingdienst en werknemers de dupe van zijn, blijkt
dat deze methode toch niet werkt.

Grote bedrijven lijken alleen in staat om met kleine winstmarges te
kunnen overleven. Zij slokken het ene bedrijf na het andere op of
nemen deze over na een faillissement. En ze krijgen veel meer
aanbestedingen gegund. Dan is het logisch dat op een gegeven moment de
concurrentie niet meer bestaat. Die is straks helemaal ter zielen
gegaan. Aanbesteding is dan filosofisch gesproken over haar maximum,
omgekeerd in haar tegen tegendeel. In plaats van concurrentie te
vergroten is de markt hard op weg naar kartelvorming.

Wat zouden prijsafspraken betekenen voor de sector? Subsidies en
opdrachtgevers leveren minder vervoer op, maar die beweging bestaat
al. Wat gebeurt met een sector die de vraagprijs straks opdrijft
waarbij de vraag naar het product taxi afneemt. Ik denk dat de sector
daarmee gehalveerd wordt.

En dan blijft tevens de vraag of de vakbond een echte
vertegenwoordiging blijft zo ook de werkgeversvereniging, zal die
voldoende leden behouden om nog representatief te zijn. Wanneer het
antwoord op die vragen nee zou zijn dan is er geen minister die een
cao algemeen verbindend zal verklaren. Op dat moment is het weer ruim
baan voor de terugkeer van de cowboys in de sector. Werkgevers die nu
al de cao niet naleven hebben dan vrij spel. De werkgevers liggen nu
onder de loep. ILT en SFT voeren controles uit het pensioenfonds zit
boven op alle wanbetalers. Echter als de cao wegvalt dan is het hek
van de dam.

Wat kan de gewone chauffeur vandaag doen om bij te dragen aan een
stabiele sector die zich door de crisis worstelt? Volgens mij gewoon
lid worden van de bond, zorg dragen dat hij zijn rechten kent en de
werkgever gelijk aanspreken als die rechten niet worden nageleefd. Zo
houden we samen de werkgevers scherp op het afsluiten van rendabele
contracten met opdrachtgevers en zo blijft de concurrentie tussen
bedrijven gezond.

Alleen dan kunnen klanten en cliënten kwalitatief, veilig en vrolijk
vervoerd worden. Als het eindproduct niet deugt dan is de sector niet
de moeite van het knokken waard.

Wordt geen “legbatterij kip”, Word lid!

Aanbestedingen haalt kwaliteit taxisector naar beneden

Zorgaanbieder Achmea is een grote aanbesteder in het contractvervoer. Momenteel rijdt de BIOS-groep uit Rotterdam voor Achmea, maar vanaf juni 2012 wordt dat Connexxion Taxi Service (CTS). Wat je nu dus ziet is dat een vervoerder, de BIOS-Groep in dit geval, die weigert om ritten tegen een te lager prijs te rijden omdat anders de arbeidsvoorwaarden in het geding komen, daar voor gestraft wordt. Verlies Met CTS is niets mis, integendeel, het is zelfs een goede vervoerder. Maar zij kunnen het zich veroorloven om ritten met verlies te rijden omdat ze zo gigantisch groot zijn. Een aantal kleine taxibedrijven die in het land aanbestedingen hebben gewonnen, heb ik dit ook zien doen. Maar zij zullen wel in de problemen komen. Dat vertaalt zich doordat chauffeurs te weinig uren uitbetaald krijgen en dat er meer flexkrachten dan vaste krachten in dienst worden genomen. En als het echt mis is wordt er geen pensioen meer afgedragen aan het pensioenfonds door de werkgever. Kwaliteit Aanbestedingen, marktwerking en gesubsidieerd vervoer haalt de kwaliteit in de taxisector naar beneden. Daar strijden wij als FNV Bondgenoten al jaren tegen. Wij zijn juist op weg naar een kwaliteitsverbetering en inhaalslag met meer opleidingen en meer loon voor chauffeurs. Van der Meer Taxi Van der Meer Taxi uit Zeeland heeft het eveneens Zeeuwse Taxi Junior overgenomen. Tenminste, zo zien wij dat. Van der Meer is in de veronderstelling dat dit niet zo is en heeft de chauffeurs van Taxi Junior nieuwe, tijdelijke contracten aangeboden. ‘En dat mag niet bij overgang van onderneming. Werknemers hadden hun oude contracten moeten behouden, nu zijn zij flink in de maling genomen. Alle chauffeurs die te maken hebben met een bedrijfsovername, raad ik daarom aan eerst contact op te nemen met een taxiconsulent, zo weet je waar je aan toe bent en wat je rechten zijn. Aethon uitzenbureau Bij Aethon werken zo’n 350 studenten als taxichauffeur. Bij gesprekken met hen in verschillende bedrijven bleken de studenten die nog in de jeugdschalen van de cao zaten flink hoger loon te ontvangen maar bij de studenten boven 23 jaar juist het tegenovergestelde. Gelukkig was een gesprek met Aethon voldoende om dit misverstand uit de wereld te helpen. Zij hebben allen een correctie gekregen en hun loon is aangepast. De jongere studenten blijven boven de jeugdloonschalen verdienen en dat mag omdat de taxi een minimum cao kent. Geheim Tot slot ben ik druk bezig met een geheime actie voor zo’n 460 chauffeurs. Ik kan er niet veel over zeggen, behalve dat deze actie voor kerst plaatsvindt…

De gijzelende tas

Na maanden van onzekerheid kwam er eindelijk zicht op loon voor 37 medewerkers van MPV taxi uit Voorschoten. De UWV had een bijeenkomst bij MPV georganiseerd om iedereen als werkzoekende in te schrijven en om de WW uitkeringen te regelen. Wat nog geregeld moest worden was de faillissementsuitkering. En om die reden sloot ik mij aan bij de bijeenkomst. Gewapend met machtigingen om namens de werknemers het faillissement aan te vragen heb ik, aansluitend op de intake van de UWV, de tekorten van het salaris ingevuld op de machtigingen en deze laten ondertekenen.

 

Ik was bijna klaar toen de werkgever binnen stapte en iedereen die getekend had of wilde tekenen het pand uit zette. Het invullen van de papieren zette zich dus buiten op de stoep voort. Het was prachtig weer maar dat kon de kilte die de medewerkers voelden niet uit de lucht halen. “Schande “ riepen ze. “Hij had zelf allang het faillissement aan moeten vragen in plaats van ons zolang op ons geld laten wachten.”  Toen alles ingevuld en ondertekend was en iedereen opgestapt was , ben ik ook in de auto gestapt naar Rotterdam. Op kantoor aangekomen mistte ik opeens mijn tas. Die was met alle tumult op de stoep blijven staan. Linéa recta weer terug naar Voorschoten ( ongeveer drie kwartier rijden) belde ik onderweg de politie om mijn vermiste tas op aan te melden. En een werknemer van MPV ook gebeld omdat hij vlakbij woont. Hij is direct naar het pand gegaan en stond me op te wachten toe ik aankwam.

 

Maar ook de werkgever stond me op te wachten. Hij meldde mij dat mijn tas was gegijzeld. Ik kon het terug krijgen indien ik losgeld zou betalen in de vorm van de aanvragen voor het faillissement. Deze had ik gelukkig in mijn auto liggen. Uitgesloten riep ik en ik heb een half uur nog met hem staan praten in de hoop aan zijn verstand te brengen dat dit echt niet kon. Maar helaas moest ik de politie inschakelen om de tas uiteindelijk terug te krijgen. Toen de twee agenten na tien minuten naar buiten kwamen met de tas kwam een hele boze Chris Bakker, want zo heet deze werkgever, achter ze aan. En net als de bond en de vervelende leden, de concurrenten en de belastingdienst en het sociaal fonds taxi en het pensioenfonds had nu ook de politie alles fout gedaan.

Ze hebben hem weer terug gewezen naar zijn eenzaam kantoortje met de woorden “Meneer Bakker we hebben nu echt genoeg van u!”

Mijn gevoel hadden ze daarmee niet beter kunnen verwoorden.

 

Inmiddels heeft het pensioenfonds het faillissement aangevraagd met 15 steunbetuigingen van de werknemers en iedereen heeft een faillissementsuitkering toegewezen gekregen over drie maanden voorafgaand aan 5 mei.

 

Toch geloof ik niet in slechte mensen of goede mensen. Ik doe dit werk omdat het bij me past en omdat ik er goed in ben. Chris Bakker heeft zich in de nesten gewerkt en ik gun dat niemand. Het was de trots van deze man die het slechte in hem naar buiten bracht en ik zie het geheel ook niet als een overwinning.  Ik heb er een triest gevoel van over gehouden. Ik heb wel de les geleerd. Ik had beter mijn best moeten doen om de man te overtuigen zelf eerder faillissement aan te vragen. Net als de werknemers riepen. Dan had iedereen met geheven hoofd kunnen zeggen “ Het is niet gelukt en we gaan ons eigen weg. Want vechtend ten onder gaan is dodelijk. En dat gun ik heer Bakker niet.

Boter op het hoofd

Uit een bedrijf in Noord Holland, dat erg slecht bij de bond staat aangeschreven, kwam een werknemersvraag die ons verbaasde. Het ging over de Levensloopregeling. “wat is dat?” hoor ik de gemiddelde chauffeur al vragen. Dat is een spaarpot om later minder te gaan werken of b.v. en jaartje niet te werken, een sabbatical noemen ze dat. Zo een regeling verwacht je meer in de zakelijke dienstverlening en niet bij de taxi. Deze werknemer liet €258,- per maand door de werkgever weg-storten op een Levenslooprekening maar had na twee jaar geen overzicht of stortingsbewijs van de werkgever ontvangen. Daarnaast heeft zij 850 vakantiedagen opgespaard met meeruren. Wel een bijzonder voorbeeld van zuinigheid maar is dat nu wel zo handig? Nee, is mijn antwoord. Deze werknemer heeft boter op het hoofd. Wanneer de werkgever failliet gaat is zij €25 000,- kwijt. Voor advies over sparen ga je naar de Inderpender.nl, luidt
mijn advies.

Werkgevers hebben ook geregeld boter op het hoofd. Deze week ben ik door werknemers van twee bedrijven gebeld met dezelfde klacht. De baas heeft in de cao gelezen dat hij alle meeruren van de parttimers niet meer hoeft uit te betalen.(ik denk dat de opticien hier uitkomst kan bieden wat dat staat beslist niet in de CAO taxi) Hij spaart alle meeruren in een potje om de werknemer uit te betalen wanneer er geen werk voorhanden is. Het ondernemersrisico wendt hij hiermee volledig af op de werknemer. Wanneer deze werkgever failliet gaat is de werknemer namelijk ook alles kwijt. Bovendien zijn de opgespaarde meeruren van de werknemer en deze maakt uit of de uren uitbetaald worden per maand of en wanneer deze uren als vrije tijd opgenomen worden. De werkgever heeft daar niet veel over in te brengen.
Dit zijn geen slimme werkgevers. Wanneer zij bijvoorbeeld controle krijgen van heb sociaal fonds taxi zal in een keer heel veel geld aan de werknemers uitgekeerd worden, wat het voortbestaan van het bedrijf in gevaar brengt, zeker als de werkgever met dat geld “andere dingen” heeft gedaan.

Werknemers die in zo een situatie zitten helpen het bedrijf door deze zaken aan te kaarten bij de vakbond en bij het sociaal fonds taxi.
Laat je niet in de maling nemen maar laat je goed informeren. Maak je sector, taxi, volwassen door de spelletjes van werkgevers met boter op het hoofd een halt toe te roepen. Of heb jij ook boter op het hoofd soms?

Wilt ook gebruik maken van onze aanbieding vandaag?

Een veelgehoorde vraag. Je hebt net weer veel geld in de tank van je auto gepompt en bij de kassa wordt de verplichte vraag gesteld.” Wilt u ook gebruik maken van onze aanbieding vandaag?” Vaak twee keer zo duur als bij de super maar dan twee voor de prijs van één. Het is niet leuk om nee te zeggen tegen zo een tankstation bediende. Vooral wanneer je weet dat hij of zij verplicht is jou deze vraag te stellen. Vorig jaar is zelfs een pompmedewerker ontslagen omdat hij weigerde steeds weer aan zijn vaste klanten te vragen ” Wilt u ook gebruik maken van onze aanbieding vandaag?” ,vertelde een van onze juristen mij vanmiddag. Uiteraard is daar een mooie ontslagvergoeding door de rechter voor toegewezen. Dat maakt het moeilijker om de aanbieding van vandaag te weigeren.

Alleen vandaag had ik er echt geen zin in. Ik kwam net van de tandarts en de verdoving was uitgewerkt. Ik was stront chagrijnig. Bij de kassa wilde ik een broodje en een drankje afreken en daar kwam het hoor: ” Wilt u ook gebruik maken van onze aanbieding vandaag?”  Doet u mij maar een Camel zonder filter erbij” antwoordde ik. Deze heer wilde mijn stille hint, dat ik niet lastig gevallen wilde worden met de dagelijkse aanbieding, niet horen. Als door een computer aangestuurd, zette hij zijn queeste voort en vroeg nogmaals.” Wilt u ook gebruik maken van onze aanbieding vandaag?”  Ik was ‘not amused’ “U bekijkt het maar met deze verkoop” was mijn antwoord. En zonder de koop af te maken reisde ik af.

Waarom was ik nu boos geworden. Ik weet dat die man het moet vragen. Was mijn eerste gedachte. Toen dacht ik “Waarom moet hij dat toch vragen?”. Het antwoord is simpel. Mensen vinden het niet leuk om nee te zeggen dus dat verkoopt goed.

Onderweg naar huis moet ik toch weer stoppen voor mijn rookverslaving. Weer stond ik voor de kassa. Maar dit keer net voor het moment toen ik wist dat ik de vraag gesteld zou worden, flapte ik het er zomaar uit. “Wilt u lid worden van FNV Bondgenoten?”. Hij was volledig in verwarring. Na een zeer korte uitleg nam hij voor zichzelf en zijn collega’s een stapel inschrijfformulieren aan. Hij bedankt me hartelijk en is finaal vergeten te vragen .” Wilt u ook gebruik maken van onze aanbieding vandaag?”

 

Deeltijd op de taxi

 Het valt tegen om een voltijdbaan op te taxi te vinden, zeker voor chauffeurs die er niets voor voelen om 24 uur per dag en 7 dagen per week beschikbaar te staan voor de werkgever. Daarom hebben veel chauffeurs een ander baan ernaast.

Vorige week sprak ik Cees Nieuwenhuizen. Cees werkt sinds 12 jaar op de taxi nadat hij zijn werk bij een drukkerij kwijtgeraakt was. “Het is leuk werk en tot nu toe is het goed te combineren geweest met mijn andere baan”. Cees geeft skiles in de wintermaanden. Hij heeft bij Taxi de Rhoo een contract voor 30 uur in de week en wanneer mogelijk  maakt hij wat extra uurtjes achter het stuur. Deze spaart hij op zodat hij in februari en maart vrij kan nemen om skiles te geven. Cees heeft daarover met de werkgever prima afspraken kunnen maken en het ging ook al jaren goed, totdat het sociaalfonds taxi (SFT) het bedrijf op de cao regels wees. Cees dient zijn meeruren, volgens artikel 3.10.5 van de CAO Taxi, op te nemen voor het einde van het jaar waarin ze zijn opgebouwd. Dat is dus voordat het ski seizoen aanvangt.

Nu zou je kunnen denken “wat maakt dat uit” Cees kan zijn uren laten uitbetalen en dit geld reserveren voor zijn winterstop op de taxi. Maar daar heeft Cees toch grote moeite mee. Als hij de uren laat uitbetalen vallen ze in het hoge belasting tarief. Van zijn verdiensten op de piste houdt hij ook weinig over omdat hij de loonbelasting heffingskorting toepast wordt op zijn taxiloon.

Loonheffing wordt gedurende het jaar ingehouden en afgedragen als voorheffing op de inkomstenbelasting die de taxichauffeur na het jaar betaalt. Op deze inkomstenbelasting komt de reeds betaald loonbelasting in mindering. In het geval van Cees wordt er meer loonbelasting ingehouden dan er aan inkomstenbelasting verschuldigd zou zijn omdat hij inkomsten heeft uit ander arbeid waar de heffingskorting niet op wordt toegepast. Heffingskorting kan namelijk maar bij één werkgever toegepast worden.

Omdat Cees teveel belasting betaald kan hij dit terugvragen. Dit kan hij gratis laten doen door de grootste en beste belastingadviseur van Nederland, volgens de Belastingdienst is dat de FNV. Vakbondsleden mogen daar kosteloos gebruik van maken.

Maar hoe zit het met de verplichting voor Cees om zijn meer gewerkte uren op te nemen voor het einde van het jaar.

Remko Mast, eerste onderhandelaar CAO Taxi zegt daarover “De reden waarom artikel 3.10.5 in de cao kwam, is om werknemers te beschermen. Het komt te vaak voor dat taxibedrijven failliet worden verklaard. Wanneer een chauffeur dan 100 verlofdagen heeft opgebouwd dan is hij daar driekwart van kwijt.”

Als de regeling ervoor zorgt dat sommige werknemers in  de problemen komen als ze de opgebouwde meeruren in het volgend jaar voor een bepaald doel willen inzetten voor een lange vakantie of zoals bij Cees voor seizoenswerk dan zal bij de volgende CAO het artikel wellicht moeten worden herzien. Omdat er door het SFT geen uitzondering op dit artikel gemaakt mag worden kunnen werkgevers en werknemers nu niets anders doen dan dispensatie aanvragen bij CAO partijen.

Is het terecht dat Cees zich druk maakt over deze regelingen in de belastingwet en in de CAO?

Ik denk van wel. Vakbondsleden worden gewezen op het voordeel van het invullen van de belastingaangifte. Maar de meeste chauffeurs weten echt niet dat zij recht hebben op teruggave van soms honderden euro’s.

En hoewel het goed is om werknemers te beschermen tegen het opbouwen van teveel meeruren is het even belangrijk om chauffeurs te wijzen op het gevaar van te veel vakantiedagen saldo en op de mogelijkheid om belastinggeld terug te vragen.

 

Vergelijking van rommelige taxiwerkgevers en kinderen

Ken je dat, steeds achter de kinderen opruimen, steeds maar roepen “Ruim je kamer op!”. En als je besluit om maar eens een tijdje niets te zeggen, wordt zo’n kinderkamer een gigantische puinhoop. Speelgoed en kleding liggen door elkaar. Dan ga je het dus zelf maar weer opruimen. Een verstandige ouder is consequent. “Opruimen of anders geen tv” hoor je zo een ouder roepen. En als dat stelselmatig gebeurt zullen de kinderen opgroeien met goede normen. Dat is wat waard voor later. Natuurlijk is het kinderstemmetje heel schattig als ze antwoorden met “Maar mam, ik heb geen zin” of “OK eerst even dit spelletje afmaken”. Dan is zwichten, ondanks het risico, heel verleidelijk.

Hoe zit dat dan met werknemers? Is een werknemer, net als ouders bij kinderen, ook verantwoordelijk dat de werkgever netjes zijn administratie op orde heeft?

Ik durf te stellen dat het wel zo is!

Een rommelige kinderkamer is heel wat minder erg als een rommelige administratie van een taxi werkgever. Wanneer je als werknemer toelaat dat de werkgever de CAO niet naleeft, is dat exact hetzelfde als een ouder die een kind zijn gang laat gaan.

Het effect echter, is dat de werkgever niet zo heel erg zijn best hoeft te doen om er een net bedrijf van te maken. Het is makkelijk verdiend als er geen pensioenpremie afgedragen hoeft te worden, als niet alle uren uitbetaald hoeven te worden en als er niemand piept wanneer ze twee schalen te laag in het loongebouw staan. En dan hoor je die werkgevers klagen “We hebben net een crisis gehad.” of “En nu gaat de loonkosten weer 5,4% omhoog.” Dan lijkt het haast gewoon dat het ondernemers risico op de werknemer af wordt gewend.

Het niet naleven van de CAO kost de werknemer niet alleen duizenden euro’s maar het veroorzaakt ook dat hij bij een zwak bedrijf komt te werken. Een bedrijf die na een controle door het SFT, de belastingdienst of de vakbond makkelijk failliet verklaard zou kunnen worden. Voor de taxi sector is het ook een hele slechte zaak wanneer rommelbedrijven mooie contracten binnenhalen en nette bedrijven van de markt verdwijnen. Dus knokken voor je recht als werknemer, helpt een bedrijf op lange termijn sterker te worden en helpt de sector te groeien tot een volwassen topsector.

 40.000 taxi werknemers dragen gezamenlijk de verantwoordelijkheid voor een deugdelijke taxi sector. Dat begint bij je eigen bedrijf. Als jouw CAO rechten niet nagekomen worden is het jouw taak om daar wat aan te doen. FNV bondgenoten wil je daar graag bij helpen. Je weet dat het goed geregeld is bij jouw bedrijf wanneer er ruimte is voor verbeteringen. Gezonde roosters, ondernemingsraad, tijd voor pauzes en voor je sociaal leven en natuurlijk voor goed materiaal om mee te werken.

Als consequent erop toegezien wordt dat er geen rommel ontstaat, kunnen we ons concentreren op hoe de taxisector een topsector wordt. Een sector die wat mag kosten omdat deze sector het verdient!

Scholen bezoek in Den Haag

Vandaag ben ik naar Den Haag geweest. Ik heb de Piramide, een mytylschool en een dagbestedingscentrum bezocht om de chauffeurs te spreken. Er waren ruim 60 taxichauffeurs waaronder 7 leden. Omdat ik niet aandrong dat ze lid werden was er veel ruimte voor dialoog. Er waren chauffeurs onder andere van 8Tax, CTS. De leden gaan met wervingsmateriaal bij hun collega’s het gesprek aan. Binnenkort ga ik samen met kaderleden deze actie herhalen. Dan krijgen de chauffeurs een infopakket. Daarvoor geven zijn hun telefoonnummer waarmee we ze nabellen.

Ik heb google earth ingezet om de scholen en instellingen uit te zoeken. Dat werkt perfect. Hier is een link naar mijn google maps pagina

Het is de bedoeling om de hele regio in kaart te brengen. Taxichauffeurs zijn altijd op pad en het is belangrijk om te weten waar ze te vinden zijn.

Mocht je een school of instelling in Zuid Holland, Brabant west of Zeeland kennen waar veel chauffeurs komen laat hier dan een bericht achter met het aantal taxi’s en de tijden dat de chauffeurs daar zijn. Dan worden deze plaatsen in het werkplan opgenomen.